Sa paggurang co, intindihon mo cunta aco asin pagpasensyahan.
Cung dara cang pagromarom kan sakuyang mga mata nangyaring nacapasa aco nin plato o nacaula nin sabaw sa cacanan, sana dai mo aco pag-anggutan.
Madaling magculog an boot can sarong naggugurang na.
Naheherac aco sa sadiri co cung cinucurahawan mo aco.
Cung medyo maluya na ang pagdangog co tapos dai co masabutan ang pigtataram mo, dai mo man aco pagsabihan na "bongog". Otrohon mo nalang ang pigtaram mo o pakisurat sa papel.
Pasensya ka na, aqui ko, gurang na talaga ako.
Pag maluya na an tuhod co, tabangan mo cunta aco sa sacong pagtindog. Arog can pagtabang ko saimo can ica nag-aadal palang na maglacaw.
Pagpasensyahan mo aco cung maging makulit aco saca pauro-otro na garo raot na placa. Basta dangugon mo na lang aco. Dai mo sana aco pag-ngiritan o dai ca sana magsawa sa pag-dangog sacuya.
Naguiguirumduman mo payaba co, cang aqui ca pa, na gusto mong magpabacal nin lobo? Oro-otro ca sa pagsasabi mo. Hanggang hapon ca nagpaparaculit hanggang dai mo nacucua ang gusto mo. Pagtiyagaan mo sana ang pagiging makulit ko.
Pagpasensyahan mo man ang parong co, parong can gurang, parong daga. dai mo sana aco pagpiriton na magkarigos. Maluya na ang hawak co, Madali acong magcahelang pag naliliputan. Dai ca sana maati saco.
Natatandaan mo cang aqui ca pa? Pigtityagaan co na lamag-lamagon ca sa irarom can cama pag habo mong magcarigos.
Pagpasensyahan mo na din cung pirmi acong nauuyam, dara siguro cang kagurangan co. Pag-gurang mo maiintindihan mo man ini.
Kung may diquit cang panahon, mag-istoryahan man daw kita, maski madali lang. Pirmi nalang aco mayong kaiba sa harong maghapon, mayong kaulay.
Aram cong sibot ca sa saimong trabaho pero gusto cong maaraman mo na grabe ang pagmaowot ko na macaulay ca maski aram cong dai ca interesado sa mga istorya co.
Naguiguirumduman mo aqui ko, kang sadit ka pa, pinatityagaan ko kong dangogon saka intindindihon ang mga istorya mo maski dai mo pa nasasayod.
Pag mag-abot ang panahon na magcacahelang ako tapos nacahigda na sa banig tungod sa sacuyang helang, dai ka sana magsawa sa pag-aasicaso saco.
Pagpasensyahan mo sana aco cung mag-ihi man aco o mag-udo sa higdaan, pagtiyagaan mo sana acong atamanon sa huring oras cang sacuyang buhay.
Tutal dai na man ako mahaloy.
Kaputan mo sana ang camot co asin tawan mo aco nin cusog nin boot na atubangon ang sacong kagadanan. Dai ca mag-hadit ta pag nacaatubang co na ang Diyos na satong caglalang sasabihon co saiya na bendisyonan ca pirmi ta naging maboot cang aqui asin maninooton sa mga magurang.
Cung dara cang pagromarom kan sakuyang mga mata nangyaring nacapasa aco nin plato o nacaula nin sabaw sa cacanan, sana dai mo aco pag-anggutan.
Madaling magculog an boot can sarong naggugurang na.
Naheherac aco sa sadiri co cung cinucurahawan mo aco.
Cung medyo maluya na ang pagdangog co tapos dai co masabutan ang pigtataram mo, dai mo man aco pagsabihan na "bongog". Otrohon mo nalang ang pigtaram mo o pakisurat sa papel.
Pasensya ka na, aqui ko, gurang na talaga ako.
Pag maluya na an tuhod co, tabangan mo cunta aco sa sacong pagtindog. Arog can pagtabang ko saimo can ica nag-aadal palang na maglacaw.
Pagpasensyahan mo aco cung maging makulit aco saca pauro-otro na garo raot na placa. Basta dangugon mo na lang aco. Dai mo sana aco pag-ngiritan o dai ca sana magsawa sa pag-dangog sacuya.
Naguiguirumduman mo payaba co, cang aqui ca pa, na gusto mong magpabacal nin lobo? Oro-otro ca sa pagsasabi mo. Hanggang hapon ca nagpaparaculit hanggang dai mo nacucua ang gusto mo. Pagtiyagaan mo sana ang pagiging makulit ko.
Pagpasensyahan mo man ang parong co, parong can gurang, parong daga. dai mo sana aco pagpiriton na magkarigos. Maluya na ang hawak co, Madali acong magcahelang pag naliliputan. Dai ca sana maati saco.
Natatandaan mo cang aqui ca pa? Pigtityagaan co na lamag-lamagon ca sa irarom can cama pag habo mong magcarigos.
Pagpasensyahan mo na din cung pirmi acong nauuyam, dara siguro cang kagurangan co. Pag-gurang mo maiintindihan mo man ini.
Kung may diquit cang panahon, mag-istoryahan man daw kita, maski madali lang. Pirmi nalang aco mayong kaiba sa harong maghapon, mayong kaulay.
Aram cong sibot ca sa saimong trabaho pero gusto cong maaraman mo na grabe ang pagmaowot ko na macaulay ca maski aram cong dai ca interesado sa mga istorya co.
Naguiguirumduman mo aqui ko, kang sadit ka pa, pinatityagaan ko kong dangogon saka intindindihon ang mga istorya mo maski dai mo pa nasasayod.
Pag mag-abot ang panahon na magcacahelang ako tapos nacahigda na sa banig tungod sa sacuyang helang, dai ka sana magsawa sa pag-aasicaso saco.
Pagpasensyahan mo sana aco cung mag-ihi man aco o mag-udo sa higdaan, pagtiyagaan mo sana acong atamanon sa huring oras cang sacuyang buhay.
Tutal dai na man ako mahaloy.
Kaputan mo sana ang camot co asin tawan mo aco nin cusog nin boot na atubangon ang sacong kagadanan. Dai ca mag-hadit ta pag nacaatubang co na ang Diyos na satong caglalang sasabihon co saiya na bendisyonan ca pirmi ta naging maboot cang aqui asin maninooton sa mga magurang.
Nagmomoot pirmi,
Ang saimong Ina.
No comments:
Post a Comment